J
Cornelis Jan van Burg kan inmiddels met pensioen, dus is't voor hem interessant om 's balans op te maken. Gaat hij eerst die naam eens reduceren tot Kees Burg? Want simpeler en niet refererend aan afkomst die nu eenmaal ver weg ligt. Het dorpje Burg, daar kwam zijn over-over-over-over-over-over-overgrootvader vandaan, maar ik niet. Hij werd molenaar in Zierikzee, en omdat hij van Burgh kwam heette hij nu eenmaal zo. Ik ben geboren in Eck, dus zou ik Kees van Eck kunnen heten, maar dat kan niet, want de Van Eck familie bestaat al.
Maar ja, laat ook maar. Kees Burg of Kees van Burg, het maakt niemand iets uit.
Voorlopig eerst.. : al sinds mijn middelbare-schooltijd kijk ik met veel nieuwsgierigheid en plezier door camaralenzen. Je ziet iets, zoomt in, stapt iets meer naar links of rechts, zoek een iets hogere of lagere positie enz. en wat je dan ziet is wat jij uitpikt en vastlegt om later 'mooi' te kunnen blijven vinden. Toch werd ik geen fotograaf want tekenen en schilderen zijn veelbelovender opties dan fotograferen. De fotograaf is afhankelijk van het juiste licht enzoverder, hij kan niet zomaar maken wat hij wil.
Ik ben in Amsterdam blijven wonen na mijn studie aan de Gerrit Rietveld Academie [1974-1979] en sinds corona meer gaan rondfietsen in de stad. Gevolg o.a. foto's 'Amsterdams licht'
Voor stillevens heb je ook licht nodig maar het werkt helemaal anders.
Eigenlijk ben je als kunstenaar een soort spookhoofd (maar het kan zijn dat iedereen een soort spookhoofd is), dat roept om te proberen uit te voeren wat bij jezelf past. Tekenen doe ik de laatste tijd vrijwel dagelijks. Misschien is tekenen eigenlijk moeilijker dan schilderen, maar ik studeer graag op dingen die ik nog niet helemaal beheers, en wat je kunt tekenen kun je doorgaans ook schilderen. De meeste tekeningetjes worden varianten op een vorm van contra-posto: 1 voet opgeheven, de ander plat op de grond, 1 hand omhoog, de ander neer, en dan eventueel nog een beetje draaing in de tors.
verder..: 'LOOPBAAN' & WERK 'in wording'